Ziekenboeg en Vakantie!

Hallo lieve lezers,

Er zijn alweer 2 weken voorbij sinds de laatste keer dat ik geschreven heb, dus dat wordt wel weer is een keer tijd. 

Maandag 28 mei:

Weer een dag stage in het ziekenhuis! Deze ochtend begon druk, we hebben veel gezien. Ciel was heel erg nieuwschierig en wilde graag nog een bevalling zien dus voordat we naar de operatiekamers liepen ging ze even snel om het hoekje kijken bij de bevallingskamers. En hier lag een mevrouw die bijna op het punt was om te bevallen. Deze keer was het mijn beurt om te helpen met de bevalling, dus ik mijn handschoenen aangetroken en klaar om te helpen. Ik heb geholpen met de baby eruit halen, de baby op de buik leggen en daarna afdrogen. Een lief klein meisje, helemaal gezond. Super gaaf om deze ervaring mee te hebben mogen maken. Na de bevalling zijn we naar de operatiekamers gegaan waar we 4 operaties hebben gezien. Twee operaties waarbij ze de restjes van de placenta verwijderden, verwijderen van een tumor op de borst bij een jongen en een staaroperatie. De operatie van de tumor verwijderen was best nog wel even spannend omdat in eerste instantie de jongen te weinig verdoving had gehad waardoor bij veel pijn had en daarna begon de bloeddruk heel erg te zakken. Hij had een bloeddruk van 50/70... dat is best wel heel erg laag. De anastesie medewerker gaf de jongen extra medicatie en de artsen moesten snel opschieten met de operatie, gelukkig ging de bloeddruk van de jongen snel weer omhoog na de medicatie. Aan het einde van de dag hebben we nog een bevalling gezien van een jongentje. 

Maandag avond/nacht;

Nou dat was even heftig, ‘savonds ging Stefanie als eerste naar het Health Centre omdat ze moest overgeven en diaree had. Hierna volgde er nog 5 andere. Alleen Anne-Fleur en ik zijn niet ziek geworden waardoor wij alleen maar heen en weer zijn gelopen van het Health Centre en weer terug om spullen te halen, medicijnen te kopen en noem het maar op. Die nacht heb ik 3 uurtje geslapen omdat om 6 uur de wekker weer ging om Marcel af te lossen, maar hij was intussen tijd ook al ziek geworden. Het zat ons niet mee, 6 van de 8 waren er ziek door een parasiet. Om verdere verspreiding te voorkomen hebben Anne-Fleur en ik het hele huis schoon gemaakt en alle kleren van iedereen naar de wasserette gebracht. Dinsdagavond kon iedereen gelukkig weer naar huis komen en was het overgeven op gehouden. Anne-Fleur en ik heb in de aankomende dagen (woensdag en donderdag) voor alle zieke gezorgt. Dit was me best een klus en viel mij ook best wel zwaar, maar ik was blij dat ik niet ziek was geworden. Omdat iedereen ziek was heb ik die week alleen op maandag stage gelopen, helaas😅. De andere dagen hadden we vrij gekregen om voor elkaar te zorgen en uit te rusten want donderdagavond zouden de eerste 4 op vakantie gaan. 

Vrijdag 1 juni: 

5 uur de wekker gaat. Om 6 uur moesten we in de jeepney zitten naar het vliegveld. Dus aankleden, laatste spullen inpakken en gaan met die banaan! Op naar Puerto Princessa samen Ciel, Katie en Anne-Fleur. We hadden in totaal 12 dagen vrij en die 12 dagen zouden we 5 dagen naar Port Barton gaan, 4 dagen El Nido en 3 in Puerto Princessa. Een goed vooruitzicht dus! Na een wat hobbelige en na 3 pogingen om te landen stonden we op de grond in Puerto Princessa. Het was erg slecht weer en hierdoor konden we in eerdere pogingen niet landen. Maar gelukkig stonden we bij de 3e poging veilig op de grond in Palawan! De dag begon met slecht weer maar we hadden nog een busritje van 2,5 uur voor de boeg. Toen we in het busje stapte en onze bagage boven op het dag lag moest ik wel even wennen aan de cultuur shock hahah. Een heel busje vol witte mensen, dit was wel even wennen hoor. We zaten met 3 Engelse en 1 Australische in het busje dus we konden een goed gesprek met hun voeren en het was een best gezellig busritje tussen het slapen door. Aangekomen in Port Barton waren er eigelijk alleen maar toeristen en alles is een stuk duurder dan wij gewend zijn vanuit Miagao. We zaten in een super mooi resort met zwembad, dus snel de bikini aan en op naar het strand want dat was 1 minuut lopen. Hier zijn de stranden wel wit en kun je heerlijk zwemmen en zonnen zonder dat je op de foto wordt gezet door jan en alleman. Echt een vakantie gevoel! 

Zaterdag 2 juni:

Een heerlijk rustig dagje op het strand gelegen. Ondertussen waren we ook al meerdere Nederlanders tegen gekomen, gezellig om even Nederlands onderling te kunnen praten met iemand anders dan van je groep. 

Zondag en Maandag 3/4 juni:

Hebben we op een privé eiland gezeten met een groep Israelische een wat lokale mensen van Port Barton. We hebben die dag bij verschillende eiland aangemeerd om te snorkelen en/of te zwemmen. Ik heb super mooie en kleurrijke visjes gezien, prachtig! ‘S avonds werd er heerlijk voor ons gekookt, hebben we de meest prachtige zonsondergang ooit gezien en hebben we bij het kampvuur liedjes gezongen. Toen zei de gids dat je lichtgevend plankton kon zien als je ging zwemmen. Dus wij zijn gaan zwemmen en hebben prachtig lichtgevend blauw planton gezien, echt een hele gave ervaring. Rond een uur of 12 zijn we naar bed gegaan, nouja bed, tent. We sliepen met zijn 4e in een 2 persoonstent zonder matje of matras dr in dus dat werd een kort nachtje, maar we hebben ons zeker vermaakt. Het was erg gezellig en de slappe lach hebben we wel 10x gehad. De volgende ochtend hebben we een prachtige zonsopgang gezien en na het ontbijt zijn we weer op het bootje gestapt om schildpadden, zeesterren en misschien wel dolfijnen te zien. Na een heel end gezwommen te hebben en bijna half verzopen te zijn in mijn snorkel heb ik de schildpad gezien, heel bijzonder. Daarna zijn we doorgevaren naar een gebied waar je kon snorkelen en hier hebben we weer de prachtigste en meest mooie gekleurde visjes gezien. De laatste stop was een zandbank met zeesterren, heel appart om midden in de zee op een strand te staan. Maar we hebben hele mooie roze zeesterren gezien. De tour was echt heel erg leuk, alleen jammer dat we geen dolfijnen hebben kunnen zien, dat is toch nog steeds wel een droom. 

Dinsdag 5 juni:

Vandaag moesten we weer vroeg opstaan om met een busje verder te rijden naar El Nido. Wat een geweldige plaats is dit zeg! De dag dat we aankwamen hebben we de hele dag op het strand gelegen, geziplined en een hele mooie zonsondergang (met een cocktail in de hand) bekeken. 

In de andere dagen hebben we minder gelukt gehad met het weer omdat er een tyfoon over El Nido heen kwam. Maar ondanks het weer hebben we het zeker super leuk gehad, we hebben heerlijk kunnen uitrusten. En ook zijn we een groep van sport en beweging van het ROC in Nijmegen tegen gekomen die hun stage op El Nido hadden, super toevallig. We hebben heerlijk gegeten, cocktails gedronken en we hebben een boottour gedaan. Op de laatste dag/avond was het weer het ergste en hebben we de hele dag niks gedaan omdat het te slecht weer was. ‘S avonds zijn we toch even naar de stad geweest om lekker wat te eten. Er zit hier een super lekker pizza/pasta restaurant. Tijdens het eten regende en onweerde het flink, met als resultaat onder gelopen straten😂😅. Dus slippers aan en lekker, tot de enkels in het water staande, door de straten heen banjeren. We hebben heerlijk gelachen en omdat we toch al half nat geregend waren zijn we maar wat winkeltjes afgegaan om nog wat leuke dingetjes te scoren. 

Zaterdag 9 juni:

Weer ging de wekker heel erg vroeg om in een vliegtuig te stappen om terug te gaan naar Puerto Princessa om hier onze laatste dagen vakantie door te brengen. Maar bij deze vlucht knepen we m toch wel een beetje. Aangezien het weer nog niet echt verbeterd was, maar gelukkig al wel een heel stuk afgenomen. Want deze keer vlogen we met een klein propelorvliegtuig😱. Wat een super gave ervaring!! Gelukkig had ik een plekje bij het raam kunnen claimen en heb ik de hele vlucht op de voet kunnen volgen. Eenmaal geland in Puerto Princessa scheen gelukkig het zonnetje! Eindelijk..na 3 dagen alleen maar regen te hebben gehad. 

Zondag 10 juni:

Vandaag zijn we naar de crocodile farm gegaan. We hebben naast krokodillen ook andere Palawanse dieren gezien. 

Maandag 11 juni:

Zijn we naar de gevangenis geweest. De Iwahig gevangenis is een open gevangenis waar je als tourist naar binnen kunt en met de gevangen kunt praten. Dit was een hele apparte ervaring, maar zeker eentje die ik niet had willen missen. De eerste groep mannen waarmee we gepraat hebben gingen voor ons dansen. De verhalen die de mannen vertellen zijn stuk voor stuk erg heftig. Na een klein rondje te hebben gelopen op het terrein zijn we weer gegaan. De rest van de dag hebben we het rustig aangedaan. 

En nu is het alweer dinsdag 12 juni:

Het hele verhaal van de afgelopen twee weken ben ik nu in het vliegtuig aan het typen. Dit is al vlucht 5 sinds ik van Amsterdam naar Manila gevlogen ben. We staan op het punt om te landen en onze heerlijke vakantie af te sluiten. Morgen begint het stage leven weer voor de laatste 3 weken. Ik heb er super veel zin in en ben benieuwd wat de laatste weken me gaan brengen. 

Fijne dag allemaal!

Groetjes

Daphne👋🏻😊